ADAPTACJA

Rozpoczęcie przez dziecko edukacji żłobkowej jest przełomowym momentem w jego życiu. Dla wielu dzieci oznacza pierwsze kontakty z dużą grupą, które odegrają znacząca rolę dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach.

Pobyt dziecka w żłobku jest dla niego bardzo silnym przeżyciem, dużym zmianom ulega dotychczasowe funkcjonowanie w środowisku rodzinnym. Dziecko w tym czasie oswaja się z nowymi osobami, uczy się cierpliwości, zasad przebywania i zabaw w grupie, akceptacji innych dzieci i opiekunek.

Zanim dziecko przystosuje się do nowych warunków przechodzi okres adaptacji. Nie ma na to reguły, ponieważ każde dziecko jest inne i może inaczej reagować.

Poniżej znajdą Państwo kilka cennych wskazówek jak sobie radzić z problemami adaptacyjnymi w żłobku:

  • Pamiętajcie, że pierwsze dni pobytu w żłobku są dla Waszych dzieci trudnym okresem. Dziecko zmienia najbliższe otoczenie, styka się z nowymi osobami, nowymi zabawkami, nowymi pomieszczeniami. Pomóżcie, dokładając wszelkich starań, aby przystosowanie dziecka do nowego środowiska wypadło pomyślnie.
  • Jeśli tylko jest to możliwe, w początkowym okresie adaptacji (tydzień, dwa) zostawiaj maluszka w żłobku na trzy / cztery godziny, z dnia na dzień wydłużając czas, by miał możliwość przyzwyczaić się do Twej przedłużającej się nieobecności w sposób stopniowy. Może w tym pomóc babcia lub zaprzyjaźniona, blisko mieszkająca ciocia lub opiekunka. Jeśli nie musisz, nie znikaj od pierwszego dnia na 7 godzin. Dla Maleństwa tak długa samotność bez Ciebie jest zbyt trudna.
  • Pozytywne myślenie to podstawa! Mama, która uważa, że robi dziecku wielką krzywdę posyłając je do żłobka, nieświadomie przekazuje dziecku swój lęk i napięcie. Spokój rodziców udziela się ich dziecku. Należy okazywać w obecności dziecka życzliwość i zaufanie wobec opiekuna odbierającego je od matki, zaufanie to podstawa współpracy między obiema stronami. Po każdym dniu staramy się udzielać informacji zwrotnej dotyczącej adaptacji dziecka w żłobku.
  • Opowiadając dziecku o żłobku lepiej nie ubarwiać rzeczywistości, ale też nie straszyć – trzymajmy się realiów: „Będzie dużo zabawek i dużo innych dzieci. Zostaniesz z ciocią, a mama pójdzie do pracy”.
  • Spróbujcie pobawić się z dzieckiem w „rozstania i powroty”, włączając do zabawy wszystkich członków rodziny.
  • Pożegnanie z maluchem zawsze jest bardzo trudne dla wszystkich również dla rodziców- dlatego ważne, aby trwało jak najkrócej. Przedłużanie przytulania, całowania powoduje, że dziecko jeszcze mocniej koncentruje się na swoich emocjach i płaczu.
  • Pożegnanie musi trwać jak najkrócej. Gdy dziecko weszło już na salę i pożegnało się z rodzicem, ważne jest aby nie stać w drzwiach i nie zaglądać ponownie na salę.
  • Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić. Jeśli dziecko to zauważy, resztę dnia spędzi z płaczem przy drzwiach – będzie czekało, kiedy znowu się pojawisz.To powoduje ponowne rozdrażnienie i podtrzymanie emocji żalu i rozpaczy.
  • W pierwszych tygodniach można pozwolić maluchowi na zabieranie ze sobą ulubionej zabawki, misia, kocyka, która zapewnia poczucie bezpieczeństwa i kojarzy się z domem. W momencie kiedy dziecko przyzwyczai się do żłobka należy stopniowo ograniczać zabawki np. zostawiać w szatni na półce.

Nigdy nie wprowadzaj kilku istotnych zmian w życiu małego człowieka jednocześnie. Metoda małych kroków jest najlepsza. Posyłając dziecko do żłobka odłóż w czasie rezygnację z pieluchy, smoczka, butelki. Łatwiej przywyknąć dziecku do jednej zmiany w danym momencie niż do kilku naraz.